Galeria Główna u Attavantich
zaprasza na finisaż wystawy
„POKOLENIA
istnieje powód dlaczego pamiętamy”.
ELIASZ DYROW
DANIEL D. GREEN
WIKTORIA ROZEN
EWELINA BOROWIECKA
10 listopada 2023, godz. 18.00, Galeria Główna u Attavantich
Czas trwania wystawy: 07.10 – 11.11.2023
Eliasz Dyrow urodzony 3 września 1994 w Kijowie. W ramach programu repatriacji wrócił do Ojczyzny historycznej w 2011 roku.
Absolwent Wydziału Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego, student ASP w Gdańsku na kierunku rzeźba, mimo młodego wieku Eliasz ma w swoim dorobku nagrody w kilkunastu konkursach międzynarodowych, realizacje rzeźbiarskie w Polsce i za granicą a jego prace znajdują się w prywatnych kolekcjach takich osobistości jak Jego Królewska Wysokość Edward, Książę Kentu, Papież Franciszek I, Prezydent Andrzej Duda. Twórczość Eliasza można zobaczyć między innym na stałej ekspozycji Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.
Za swoje prace Eliasz został uhonorowany stypendium twórczym Marszałka Województwa Podkarpackiego (2017 r.) oraz stypendium Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia twórcze (2018 r.).
Daniel D Green to urodzony na Ukrainie malarz, rzeźbiarz i twórca instalacji. Jest absolwentem Kijowskiej Państwowej Liceum Artystycznego Malarstwa i członkiem Związku Zawodowego Artystów Ukrainy. Brał udział w licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych na Ukrainie i za granicą. Jego dzieła takie jak „Oblicze wojny” i „Pięć elementów wojny” są rozpoznawalne i znane na całym świecie.
Veronika „Wiktoria Rozen” Dyrova urodzona w 1980 we Lwowie, historyk sztuki, krytyk sztuki, artysta plastyk. Honorowy profesor Lanzhou University of Science and Art, Chiny, Absolwent Państwowej Akademii Zarządzania Kultury i Sztuki w Kijowie. Od 2006 do chwili obecnej jeden z założycieli i dyrektor muzeum-pracowni rzeźbiarskiej dynastii Znoba-Golembievskih w Kijowie. Kurator licznych projektów muzealnych w Kijowie.
Twórczość Eweliny Borowieckiej to poszukiwanie znaczeń i sensów, jako i sposobów ich wrażania. Próbuje w tym celu stworzyć system semiotyczny, posługując się opracowaną przez siebie metodą interpretacyjno-metaforyczną.
W cyklu „Bramy Jerozolimy” widzimy kontury tego systemu: obraz wizualny uzupełniany jest metaforą i metametaforą, co pozwala Artystce znacząco poszerzyć przekaz narracji wizualnej.
