XI edycja konkursu recytatorskiego im. Jerzego Hordyńskiego w tym roku nieco zmieniła swoją dotychczasową formę. Wszystko za sprawą odsłonięcia płaskorzeźby przedstawiającej wizerunek pisarza, który od dziś – w drodze na piętro, pozdrawia wszystkich odwiedzających gościnne mury Kamienicy Attavantich.
Po przywitaniu gości przez gospodarza miejsca,Tomasza Wywrót – Dyrektora Centrum Kultury i Promocji w Jarosławiu, pierwszej publicznej prezentacji dzieła Dariusza Jasiewicza dokonał Bogdan Wołoszyn – Wiceburmistrz Miasta Jarosławia oraz sam autor, piastujący funkcję prezesa Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia. Następnie wszyscy udali sie do Sali Lustrzanej, gdzie w skupieniu wysłuchano recitalu fortepianowego Jakuba Międlara oraz Jerzego Gągoła, który zaprezentował autorskie kompozycje zainspirowane wierszami samego Hordyńskiego.
Tym samym, zebrani w Sali Lustrzanej – uczestnicy konkursu jak i miłośnicy poezji, mogli po raz pierwszy usłyszeć ciekawe aranżacje muzyczne utworów takich jak: Przeminie tysiąc gór i tysiąc mórz, Piosenka, Nie przykładaj Lustra do twarzy, a także najblizszą chyba jarosławianom, bo opowiadającą, m.in. o naszym mieście – Marysieńkę.
Sam konkurs recytatorskie odbył się w 2 kategoriach:
Debiuty poetyckie
Komisja konkursowa w składzie Krystyna Trojanowska –
przewodnicząca, Stanisława Szim oraz Jadwiga Dyr; nagrodami i wyróżnieniami uhonorowała
następujące utwory i ich autorów:
Uczniowie gimnazjum:
I miejsce – nie przyznano, II miejsce – Klaudia Orzechowska
za wiersz „Półspacer linią życia” (Publiczne Gimnazjum w Piwodzie), III miejsce – Arleta Cycak za
wiersz „Skrzydło motyla” (Publiczne Gimnazjum w Rokietnicy), Wyróżnienie – Sabina Skupień za
wiersz „Apel do wolności” (Publiczne Gimnazjum w Rokietnicy)
Uczniowie szkół
ponadgimnazjalnych:
I miejsce – Mateusz Michał
Mędronia oraz Michał Kurka (Zespół Szkół im. gen. Józefa Kustronia w
Lubaczowie). Nie przyznano miejsc II i III
oraz wyróżnień.
W kategorii twórczość osób
dorosłych, za ciekawą, oryginalną metaforykę, dojrzały warsztat poetycki oraz
wrażliwość na piękno świata, nagrodzono wiersze Henryka Grymuzy – „A kiedy”, „Mów
do mnie jeszcze”, „Bez tytułu”.
Recytacja
Komisja konkursowa w składzie Ewa Lis, Marta Zadorożny,
Elżbieta Tkacz oraz Jadwiga Dyr, przyznała następujące nagrody:
Uczniowie gimnazjum:
I miejsce – Milena Stec (Miejski
Ośrodek Kultury w Jarosławiu), II miejsce – Elżbieta Skrzypek
(Publiczne Gimnazjum przy Zespole Szkół w Piwodzie), III miejsce – Patrycja Gawura (Publiczne
Gimnazjum przy Zespole Szkół w Piwodzie) oraz Konrad Piotrowski (Publiczne
Gimnazjum nr 2 w Jarosławiu), Wyróżnienie – Natalia Tkacz
(Centrum Kulturalne w Przemyślu)
Uczniowie szkół
ponadgimnazjalnych:
I miejsce – Piotr Rogowicz-Macina
(Centrum Kulturalne w Przemyślu), II miejsce – Mateusz Wysocki (Zespół
Szkół Drogowo-Geodezyjnych i Licealnych im. Augusta Witkiewicza w Jarosławiu), III miejsce – Gabriela Dubiel (Centrum
Kulturalne w Przemyślu) oraz Michał Kurek (Zespół Szkół im. gen. Józefa
Kustronia w Lubaczowie), Wyróżnienia:Katarzyna Gawrońska (Zespół Szkół
Technicznych i Ogólnokształcących im. Stefana Banacha w Jarosławiu), Natalia Pelc (Miejski Ośrodek
Kultury w Jarosławiu), Anna Sanocka (Zespół Szkół
Drogowo-Geodezyjnych i Licealnych im. Augusta Witkiewicza w Jarosławiu), W kategorii twórczość osób
dorosłych nagrodzono Pawła Walankiewicza, reprezentującego Centrum Kulturalne w
Przemyślu.
Nagrodę specjalną w postaci Albumu
ufundowanego przez krewnego Jerzego Hordyńskiego, pana Antoniego M. Krausa,
otrzymała Kinga Wygnaniec z Publicznego Gimnazjum nr 1 im. Królowej Jadwigi w
Jarosławiu; za wiersz „Portret”.
Dla przypomnienia sylwetki Jerzego Hordyńskiego, poniżej zamieszczamy krótką notkę biograficzną o nim.
Jerzy Hordyński
ur. 18
października 1919 w Jarosławiu, zm. 14 czerwca 1998 w Rzymie – polski poeta i
publicysta.
Studiował prawo, orientalistykę i
filologię polską na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1935
zadebiutował jako poeta. Należał do czołowej grupy poetów przedwojennego Lwowa.
Po zajęciu Lwowa przez Sowietów (22 września 1939) wrócił na studia, przenosząc
się na orientalistykę. Podczas okupacji niemieckiej (1941-1944) publikował
wiersze w konspiracyjnych antologiach oraz prasie podziemnej, kontynuował
studia na tajnym uniwersytecie, był też karmicielem wszy w Instytucie Badań nad
Tyfusem Plamistym i Wirusami prof. Weigla. Po powtórnym zajęciu Lwowa przez
Sowietów w lipcu 1944 został aresztowany i na pięć lat zesłany do łagrów na
terenie ZSRR (m.in. w Donbasie). Po trzech latach został uwolniony i wyjechał
do Krakowa, gdzie ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim.
W Krakowie współpracował z „Tygodnikiem Powszechnym”. Zadebiutował w 1951
tomikiem „Powrót do światła”, wydanym przez krakowskie Wydawnictwo Literackie. W
1956 wszedł w skład redakcji „Życia Literackiego”, w którym wraz z Wisławą
Szymborską prowadził tzw. „pocztę literacką”. W 1961 z powodów zdrowotnych
wyjechał z kraju i po trzyletnim pobycie – najpierw w Wiedniu, następnie w
Paryżu (studia na Sorbonie), w 1964 osiedlił się w Rzymie. Z Rzymu nadsyłał
teksty do „Życia Literackiego” oraz „Przekroju”.
Był laureatem wielu nagród
włoskich o charakterze międzynarodowym (m.in. Gran Premio Italia oraz Nagroda
Prezydenta Miasta Rzymu), jego utwory przełożono na kilkanaście języków. Był
członkiem Związku Literatów Polskich oraz PEN Clubu.
